Hikikomori: rola terapii i wsparcia w leczeniu

Hikikomori to zjawisko społeczne, które tyczy się ludzi, głównie młodych, którzy dobrowolnie wycofują się z życia społecznego i izolują się od społeczeństwa. Słowo hikikomori pochodzi z japońskiego i znaczy uciekającego w samotność. Osoby cierpiące na to zaburzenie spędzają znakomita większość własnego czasu w zamknięciu w swoim pokoju, bez kontaktu z innymi ludźmi i rezygnując z aktywności społecznej.

Hikikomori to problem społeczny, który dotyczy przede wszystkim Japonii, niemniej jednak jest obecny też w innych krajach, w tym w Polsce. Według szacunków w Japonii około 1,dwie miliona osób cierpi na to zaburzenie, a w Polsce liczba ta wynosi około 100 tysięcy.

Przyczyny Hikikomori są różnorakie i skomplikowane. Często wynikają z nacisku społecznego, stresu w szkole lub w pracy, problemów rodzinnych, braku perspektyw na przyszłe lata, poczucia osamotnienia i innych trudności emocjonalnych. Osoby dotknięte Hikikomori zazwyczaj nie szukają pomocy i izolują się coraz bardziej.

Leczenie Hikikomori jest skomplikowane i wymaga dużego zaangażowania ze strony profesjonalistów. W terapii stosuje się różnorakie metody, w tym psychoterapię, farmakoterapię a także interwencję rodzinno-terapeutyczną. Celem leczenia jest powrót do normalnego życia społecznego i odzyskanie zdrowia psychicznego.

Warto dodać, że Hikikomori to choroba, która wymaga specjalistycznej pomocy. Jeśli zauważysz u siebie albo u kogoś z bliskich objawy tego zaburzenia, nie wahaj się poszukiwać pomocy u lekarza albo psychologa. Wczesna diagnoza i leczenie mogą pomóc w szybszym powrocie do powszechnego życia społecznego i uniknięciu bardzo poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Zobacz więcej: co to jest Hikikomori?.

Category: Inne